Jeśli na stacji uzdatniania wody zastosowano
napowietrzanie wody, wówczas dochodzi do usuwania dwutlenku węgla, czyli do
neutralizacji, usuwania siarkowodoru, czy nawet metanu, jednocześnie tlen wykorzystywany
jest do utlenienia żelaza, manganu, jonu amonowego oraz innych związków, które
mogą się utleniać. Jak przebiega utlenianie poszczególnych składników?
W warunkach domowych stosuje się tylko
napowietrzanie za pomocą aspiratorów przed hydroforami (bez przepony!). Taki
element nie zawsze jest potrzebny, a przy zmiękczaczach nawet niepożądany.
W zakładach uzdatniania wody napowietrzanie
realizuje się w napowietrzaczach zamkniętych (mieszacze wodno-powietrzne) lub
otwartych (różnego typu dysze napowietrzające).
Jeśli w wodzie obecne jest żelazo i mangan, to w
warunkach beztlenowych żelazo występuje w formie wolnego kationu Fe2+,
rozpuszczalnych hydrokompleksów oraz innych związków Fe(II). Podobnie mangan,
przy czym związki manganu są bardziej trwałe i nie ulegają łatwo hydrolizie.
Utlenienie Mn(II) do Mn(IV) wymaga dobrego natlenienia i wysokiego odczynu pH.
W pierwszej kolejności utleniane jest Fe(II) do Fe(III) (warto przeczytać:
Odżelazianie przez napowietrzanie i filtrowanie), a dopiero potem Mn(II) do Mn(IV). Utlenianie
manganu jest jeszcze trudniejsze jeśli w wodzie występują jony amonowe i inne
substancje zredukowane.
W przypadku usuwania jonu amonowego z wody,
zakładając, że będzie przebiegała nitryfikacja, do pierwszego jej etapu, czyli
utleniania azotu amonowego do azotynowego oraz w drugim etapie, gdy zachodzi
utlenianie azotynów do azotanów, zużywany jest tlen. Nitryfikacja przebiega
przy udziale bakterii Nitrosomonas i Nitrobacter. Jednocześnie utlenianie jonu
amonowego wymaga wg stechiometrii najwięcej tlenu, bo ok. 4,5 mgO2 na
1 mg jonu amonowego.
Kolejność i skuteczność utleniania związków
żelaza i manganu zależy od ich stężenia, w jakich formach występują (np. trudne
do usunięcia są połączenia ze związkami organicznymi), jaki jest odczyn pH
wody. Jednocześnie skuteczne napowietrzanie poprawia warunki utleniania, gdyż
podnosi pH, poprzez usuwanie CO2 (wskutek wymiany gazowej), wpływa
na usunięcie przeszkadzających metanu i siarkowodoru.
Ogólnie można przyjąć, że kolejność utleniania
jest następująca: żelazo, potem niemal równocześnie jon amonowy i mangan. Bez
odpowiedniej dawki tlenu na filtrach mogą się wytworzyć nawet warunki
beztlenowe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Nie spamuj, proszę.