Odsalanie wody
polega na oddzieleniu wody pozbawionej soli (np. jonów chlorkowych) z
wody zasolonej, np. kopalnianej. Woda odsolona może być użytkowana, natomiast
zatężone sole należy utylizować. O słonej wodzie można przeczytać a artykule: Słona woda w kranie.
Największe znaczenie w otrzymywaniu wody o
jakości przeznaczonej do picia i na potrzeby gospodarcze, mają procesy
odsalania oparte głównie na metodach separacji membranowej, szczególnie
odwróconą osmozę i elektrodializę, w której do separacji jonów stosuje się
membrany jonowymienne.
Odwrócona osmoza to proces, w którym woda
przechodzi przez membranę, dzięki zastosowaniu ciśnienia przewyższającego
ciśnienie osmotyczne wody zasolonej. Membrana jest przepuszczalna dla wody,
natomiast nie przepuszcza rozpuszczonych soli. Typowa instalacja do odsalania
wody metodą odwróconej osmozy składa się z wstępnego oczyszczania wody surowej,
systemu odsalania membranowego wraz z pompą wysokociśnieniową oraz końcowego
uzdatniania. Membrany osmotyczne: są czułe na tzw. „fouling”, czyli zalepianie
substancjami rozpuszczonymi, nie są odporne na substancje utleniające, np.
chlor, narażone są na tzw. „skaling”, czyli zarastaniem kamieniem membranowym.
Elektrodializa wykorzystuje membrany
jonowymienne (kationowymienne i anionowymienne), umieszczone w polu
elektrycznym, co pozwala na transport jonów, zawartych w wodzie zasolonej. Jony
migrują do odpowiednich elektrod przez membrany, które je zatrzymują lub
przepuszczają i w ten sposób powstaje koncentrat zawierający sól i woda odsolona
na przemian w odpowiednich komorach elektrodializera. Można stosować również
membrany monopolarne, np. do uzdatniania wód słonawych.
Takie rozwiązania znajdują zastosowanie w
dużych obiektach przemysłowych, czasem na świecie, do produkcji wody do picia w
zakładach wodociągowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Nie spamuj, proszę.